19/03/2007

BORSTKANKER...



Op 10 december 2006 werd er borstkanker bij mij geconstateerd.
Ik ging nog vrolijk naar de BevolkingsOnderzoeksBus, voor het 2 jaarlijkse onderzoek. Zingend en niet eens denkend, dat er iets aan de hand zou kunnen zijn. Er is immers nooit iets aan de hand. Met mij is altijd alles goed. Ik ben één van de gezondste mensen van Nederland, wat zeg ik: van Europa.
Nou, niet dus.
Een week later belt mijn huisarts op. Hij heet Flip, voor het gemak noem ik hem bij de voornaam.
Flip dus, belt op en zegt: er is iets ontdekt in je rechterborst. Kom nu naar me toe, dan verwijs ik je meteen naar het ziekenhuis voor verdere controle.
Ik fiets fluitend naar hem toe. Af en toe denk ik wel: Borstkanker....
Welnee, joh, niks ervan. Het is niet waar, want ik ben één van... enzovoorts.
Maar nee, ik zit tegenover Flip en kan het formulier zien liggen, dat voor hem op zijn buro ligt. Ik kan goed op z'n kop lezen. Er staat (onder andere) Maligne.
Nou ken ik mijn talen en ik weet wel zoveel, dat "Maligne" boos betekent, of kwaad, of kwaadaardig.
Mij maken ze wat dat betreft niets wijs. Dat er iets aan de hand is weet ik nu ook wel. Zal ik nu ook wel dienen te accepteren.
Borstkanker... Hoe haal ik het in mijn hoofd. Dat is toch helemaal niets voor mij...
Ik fiets langs vriendin Riet, die 1 jaar geleden hetzelfde heeft meegemaakt. Helaas, niet thuis.
Dan fiets ik verder naar mijn zus. Wél thuis. Ik hoor mezelf zeggen, dat er iets in mijn borst is ontdekt, dat er niet hoort te zitten.
Mijn stem klinkt vreemd. Moet ik huilen?
Nee, dat nou ook weer niet.
Maar er zit wel een brok in mijn keel, als ik het zeg.
Aja biedt aan om volgende week maandag mee te gaan naar het ziekenhuis.
Als ik thuis ben bel ik Roosje en Henry...







8 comments:

Anonymous said...

Ik vind het een goed plan. En je schrijft echt Marlou's en dat wil
zeggen dat je tot de kern van iets gaat met een eigen blik, niet bang
voor je emoties.

Go! Go! Go!

Schrijf alles eruit.

De eerste stukjes zijn al mooi.

Kus, Bien

mirjam kakelbont said...

Helemaal jij, zoals je het schrijft.
Een vrolijk, recht-voor-z'n-raap-mens dat overal het positieve in ziet en zoekt. Zo oneerlijk dat mensen kanker kunnen krijgen. Het ligt ineens op je bord en je blieft het niet.
Ik kan je niet vertellen hoe ontzettend blij ik ben dat jij er nog bent. Want met jou is de wereld een stukje mooier ♥
DagDag Dikke liefs

Mariëtte said...

Ach ja, wat was dat een rare nare ontdekking was dat!
Die schrik dat het echt waar is.
Je oren staan ineens strak van de spanning…
Goddank is het goed afgelopen. Je beschreef het zo duidelijk..

Ga door met gezond blijven alsjeblieft!
Bij mij bleken het goedaardige cysten te zijn. Maar je schrikt je toch een hoedje!!
Liefs

Ria said...

En ik ben ook heel blij dat jij er bent🙏❤️
Dikke knuffel💋

Jetteke said...

Ben zo blij dat je het overleefd hebt! Anders hadden we elkaar nooit ontmoet!

Ik snap nu beter dat je zo van het leven geniet en alles wil meemaken!

Dikke zoen!

Roosje said...

Wat een rollercoaster was het he. Godverpikkie !!

klaproos said...

loutje.....
ze willen jou nog láng niet hebben daarboven,
jij bent hier nog heel hard nodig :-)

xxx

Karel said...

dit wist ik natuurlijk niet
wel dat je weer fluitend door het leven fietst